melek sevgilim neredesin neden tutmuyorsun ellerimi? cok canım yanıyor neden konusmuyorsun benimle? biz hic bu kadar ayrı kalmadık ki neden gelmiyorsun artık neden sana kosup sarılamıyorum. biliyorum beni duyuyorsun lütfen dön. gelmeyecek diyorlar inanmıyorum lütfen gel seni cok seviyorum. burada bir sey paylasmak istemiyordum ama seninle olan anılarımı daha önce paylasmadıgım icin kızıyorum kendime. nazar deger diye korktum cok az sey paylastım onlara bile nazar mı degdi sevgilim nolur dön geri her seyi birlikte izleyip gülelim seni cok ozledim
herkes gececek, azalacak diyor. ama nasıl gecebilir ki sevdiginiz kisiye artık sarılamayacak olmak? nasıl devam edebilirim ki yasamıma? belki diyorum onlarca insan kaybetsem ama o yanımda olsaydı bu süreci atlatırdım. ama onun yokluguyla basa çıkamıyorum. simdi artık neyden korkulur neye üzülünür bilmiyorum en agırını yasamısım gibi zaten. ama onunla baska bir zamanda baska bir yerde bulusacagım biliyorum. bunları da buraya yazıp atıyorum cunku hicbir sey teselli olmuyorken ortak acılar yasadıgınız insanların yorumlarını okumak az da olsa iyi hissettirebiliyor sanırım. onu hep yasatacagım ama yine de bazen kotu yorumlar almak agır geldigi icin her seyi silip sakinlesmeye calısıyorum. elim ayagım birbirine dolanmıs halde ve sadece onu özlüyorum. sizi seviyorum kendinize iyi davranın.
zaten sizin icin zor degildir gitmek, arkada bıraktıklarınıza yasatacaklarınız zordur. kimse her gun en iyi gununde degildir bunu dusunerek insanlara iyi davranırsak eminim o iyilikler bize dönecektir. tabi ondan once kendinize de iyi davranmayı ögrenecegiz, sizi seviyorum